Tak! Wierzę! - scenariusz przedstawienia na okres adwentu

Dostępność: duża ilość
Wysyłka w: 24 godziny
Dostawa: Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności sprawdź formy dostawy
Cena: 39,90 zł 39.90
ilość szt.

towar niedostępny

dodaj do przechowalni

Opis

„Tak! Wierzę!” to publikacja zawierająca ten sam scenariusz w dwóch wersjach: „Fiat - niech się tak stanie” - dla uczniów szkół podstawowych i średnich, oraz „Gabryś, Marysia i Zachariasz” - scenariusz dla przedszkolaków.

„Fiat - niech się tak stanie” to scenariusz zawierający dwie historie zwiastowań i nawiedzenia. W akcie pierwszym archanioł Gabriel odwiedza Zachariasza, w akcie drugim – Maryję, a  także ona nawiedza dom Elżbiety i Zachariasza. Z kolei akt trzeci to objawienie krewnym imienia św. Jana i radość Zachariasza z odzyskania mowy. Wszystkie te opowieści przedstawia publiczności Teofil, odczytując list, który otrzymał od św. Łukasza Ewangelisty. „Gabryś, Marysia i Zachariasz” to scenariusz także przedstawiający trzy opisane wyżej historie, tym razem opowiedziane przez samego św. Łukasza. Ewangelista mów prozą, ale już pozostali bohaterowie – wierszem. Ułatwi to przedszkolakom opanowanie ról.

Przedstawienia na podstawie scenariuszy zawartych w „Tak! Wierzę!” doskonale nadają się na czas Adwentu. Można je także wykorzystać jako wstęp do jasełek – oba mogą stworzyć integralną całość ze scenariuszami pt. „Ach! Co za noc!”. Do każdego została stworzona specjalna ścieżka dźwiękowa. Posłuchaj utworów ze ścieżki dźwiękowej do obu scenariuszy >>

Fragmenty scenariuszy


 

 

FIAT —NIECH SIĘ TAK STANIE
SCENARIUSZ ZWIASTOWAŃ ADWENTOWYCH
dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych zintegrowany ze scenariuszem jasełek „Ach! Co za noc!”
do wystawienia indywidualnego bądź w połączeniu z przedstawieniem jasełkowym


AKT I
Zachariasz


Występują: ŁUKASZ, TEOFIL, ARCHANIOŁ GABRIEL, ZACHARIASZ, ELŻBIETA, POSŁANIEC (rola epizodyczna)

Narracja aktywna. ŁUKASZ wchodzi na scenę, mówiąc (rozmawia sam ze sobą).
A jeśli te nauki przekazywane przez naocznych świadków ludzie przekręcą? A jeśli zwątpią? Choćby taki Teofil. Ciągle ma wątpliwości. Ciągle o coś dopytuje. Hmm. Napiszę do niego list, zdobędzie wiedzę i zrozumie tajemnicę, no i… może nieść dobrą nowinę dalej (mruczy pod nosem). Muszę umocnić w nim tę naukę. Drogi Teofilu, nie będziesz miał więcej wątpliwości.


Szybkim krokiem podchodzi do stolika, na którym stoi kałamarz z piórem i świeca lub kaganek. Pisząc, mówi półgłosem. Wypowiada wolno swoje myśli i jednocześnie przelewa je na papier (naprawdę powinien równocześnie pisać i mówić, będzie to bardziej autentyczne). Posługuje się przy tym piórem i „papirusem”. W rolach ŁUKASZA i TEOFILA powinni wystąpić dorośli. TEOFIL nie musi się uczyć kwestii na pamięć, ponieważ będzie odczytywał list. Wiedzę na temat strojów aktorów można uzyskać z odpowiednich źródeł. Oczywiście większość z Was teatrem zajmuje się amatorsko, a to znaczy, że nie posiadacie profesjonalnego zaplecza kostiumowego i kostiumologa z prawdziwego zdarzenia. Jak zatem wybrnąć z problemów związanych z właściwym odzieniem dla aktorów? Na przykład korzystając z wiedzy historycznej, można „skroić” kostium dla Łukasza i Teofila, na podstawie chociażby poniższego opisu, znalezionego w Internecie. Wystarczy zerknąć na ikonografię w literaturze bądź na obrazy w kościołach, by uwiarygodnić ten opis (dla realizujących amatorski teatr wystarczający).

ŁUKASZ (przystępuje do pisania listu) .
Drogi Teofilu. Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem i ja zbadać wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.

ŁUKASZ dalej pisze, mrucząc niezrozumiale pod nosem. Po chwili zwija list w rulon, przewiązuje sznurkiem i przekazuje POSŁAŃCOWI.

Nr 1 na CD. Gong

Dalszą treść listu publiczność pozna za sprawą TEOFILA, który właśnie go otrzymał w postaci rulonu przewiązanego sznurkiem. Rozwiązuje sznurek i przystępuje do czytania.
Narracja aktywna. TEOFIL powinien grać swoją rolę, stojąc z boku, poza sceną główną. Scenografię mogą tworzyć duże plansze z kartami Ewangelii według św. Łukasza. TEOFIL spaceruje tam i z powrotem i czyta. Dobrze byłoby, aby aktor grający tę rolę posługiwał się mikrofonem nagłownym z mikroportem lub w ogóle nie używał mikrofonu.

TEOFIL (czyta)
Drogi Teofilu. Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię jej było Elżbieta. Mieszkali w Ain Karem, miasteczku oddalonym siedem kilometrów od Jerozolimy. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, oboje zaś byli w podeszłym wieku.


Tymczasem na scenę wchodzi ZACHARIASZ i składa ofiarę kadzenia.
Należy przygotować kadzielnicę, rekwizyt w kształcie misy lub niskiej donicy ogrodowej, w której umieścić można małe naczynie, odporne na wysoką temperaturę. Waszą wyobraźnię może rozjaśnić rysunek na portalu Opoka. W tym celu należy w wyszukiwarce wpisać hasło „Zachariasz”, a gdy otworzą się linki do stron, to ponad nimi kliknijcie na górnym pasku w zakładkę „GRAFIKA”.


ZACHARIASZ może stać przy odpowiednio przygotowanym stole, na którym ustawicie kadzielnicę z rozżarzonym węglem. Dosypując odrobinę kadziła, które znajdziecie w każdej parafii, uzyskacie pożądany efekt.
UWAGA! Nie używajcie kadzielnicy współczesnej, którą znacie z kościoła. Ołtarz kadzenia3
TEOFIL (nadal odczytuje list) może być namalowany na dużym arkuszu papieru lub wykonany z drewna bądź z tektury (opis według Księgi Wyjścia w przypisie; odpowiednią rycinę znajdziecie bez trudu w Internecie, wpisując w wyszukiwarce „ołtarz kadzenia”). Dobrym rozwiązaniem jest też pusta, zaciemniona scena, pozbawiona elementów scenografii, jedynie z zastosowaniem światła, w połączeniu z którym dym kadzidła stworzy nastrój modlitwy ofiarnej.


Pewnego dnia Zachariaszowi wypadła służba kapłańska przed Bogiem. Wszedł do przybytku Pańskiego, aby złożyć ofiarę kadzenia. A cały lud modlił się na zewnątrz.


ZACHARIASZ okadza ołtarz Pana. TEOFIL przerywa głośne czytanie, ale nadal siedzi, wpatrując się w list. Gdy akcja przeniesie się na scenę, TEOFIL albo dyskretnie się wycofa, albo będzie kontynuować milczące studiowanie listu.  


Nr 2 na CD. Pojawienie się Archanioła Gabriela


ZACHARIASZ modli się, gdy nagle z prawej strony ołtarza (jeśli zastosujecie scenografię i przygotujecie ołtarz, to — zgodnie z przekazem biblijnym — anioł powinien się ukazać z prawej strony) pojawia się ARCHANIOŁ GABRIEL. Przerażony ZACHARIASZ pada na kolana. Drży.
ARCHANIOŁ GABRIEL
Nie bój się, Zachariaszu. Twoja prośba została wysłuchana. Elżbieta urodzi ci syna. Nadasz mu imię Jan. Będzie to dla ciebie radość i wesele, i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie. Będzie bowiem wielki w oczach Boga, który go wybrał, aby szedł przed Panem i przygotował lud doskonały.
ZACHARIASZ
Ależ to niemożliwe! Przecież oboje jesteśmy w podeszłym wieku. Bóg ukarał nas bezpłodnością, jesteśmy okryci hańbą! Nie mogę pojąć, w jaki sposób mój syn przygotuje Izraela na przyjęcie Pana.
ARCHANIOŁ GABRIEL
Jestem Gabriel, stoję przed Bogiem, który mnie posłał, mówię w Jego imieniu. On polecił mi, abym rozmówił się z tobą i oznajmił ci tę radosną wieść. Ty jednak mi nie wierzysz.
ZACHARIASZ
Wybacz, przecież jestem oddany Panu. On wie, jak bardzo. Zawstydza mnie jednak to, co słyszę… I zdumiewa. (Chwila milczenia). Co ludzie powiedzą?
ARCHANIOŁ GABRIEL
Zachariaszu! Staniesz się niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym twój syn otrzyma imię, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie.


ZACHARIASZ usiłuje jeszcze odpowiedzieć ARCHANIOŁOWI GABRIELOWI, ale nie może wymówić już ani słowa. Wydaje jedynie rozpaczliwe jęki i bełkot. ARCHANIOŁ GABRIEL schodzi ze sceny. Gdy znika za kulisami, ZACHARIASZ odprowadza go wzrokiem, chciałby go zatrzymać, ale nie może wypowiedzieć ani słowa.


Nr 3 na CD. „Smutek Zachariasza”


ZACHARIASZ, zły na siebie, szlochając i łapiąc się za głowę, opuszcza przybytek Pana. Idzie w stronę publiczności i zmierza ku wyjściu. Muzyka brzmi do końca.
TEOFIL ciągle studiuje list od Łukasza.

 

AKT II
Maryja


SCENA I
Zwiastowanie Maryi


Występują: TEOFIL, ARCHANIOŁ GABRIEL, MARYJA
TEOFIL wstaje od stołu i spacerując, znów czyta list na głos. Światła na scenie całkowicie gasną. Scena jest zaciemniona lub zasłonięta kurtyną. W tym czasie dokonujemy szybkiej zmiany scenografii, w zależności od Waszych możliwości.
TEOFIL
Gdy upłynęły dni posługi kapłańskiej, Zachariasz powrócił do domu. W niedługim czasie żona jego Elżbieta poczęła i przez pięć miesięcy pozostawała w ukryciu. Gdy była ona w szóstym miesiącu ciąży, Bóg znów posłał anioła Gabriela, tym razem do miasta Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Na scenę wchodzi MARYJA. Oto przykładowe rozwiązania scenograficzne i sytuacyjne. Wybór zależy od Waszych możliwości.— MARYJA niesie na głowie dzban z wodą. Po chwili stawia go i odpoczywa. Nabiera w dłoń wody z dzbana i pije. Powiedzmy, że ta scena rozgrywa się na drodze.
— ARCHANIOŁ GABRIEL pojawia się, gdy MARYJA odpoczywa w cieniu drzewa (można wówczas zaaranżować namiastkę scenografii z pniem drzewa).
— MARYJA, niosąc dzban, siada na ławeczce przed domem. Nabiera w dłoń wody z dzbana i pije.
— Można też umieścić tę scenę we wnętrzu domu. Wówczas scenografię mogą tworzyć dwa, trzy charakterystyczne sprzęty, a może tylko okno, przez które pada światło i pod którym rozgrywa się scena zwiastowania.
Słychać łopot skrzydeł. Pojawia się ARCHANIOŁ GABRIEL.


 

 

GABRYŚ, MARYSIA I ZACHARIASZ
SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA ADWENTOWEGO DLA PRZEDSZKOLAKÓW I UCZNIÓW KLAS ZEROWYCH
ściśle zintegrowany ze scenariuszem jasełek „Ach! co za noc!”
Pomoc dydaktyczna dla nauczycieli przedszkolnych
do wystawienia indywidualnego bądź zintegrowania z przedstawieniem jasełkowym

Ważne! Po zapoznaniu się z całym scenariuszem nie należy wyciągać pochopnie wniosku, że jest on za trudny dla przedszkolaków, lecz wyodrębnić z niego te fragmenty, z którymi nasz zespół aktorski sobie poradzi, i skonfrontować je ze ścieżką dźwiękową.


Rola scenarzysty w moim wypadku nie jest prosta, gdyż wyobraźnię ogranicza świadomość zróżnicowanych możliwości aktorskich dzieci (nawet równolatków; nauczyciele i wychowawcy najlepiej wiedzą, że rocznik rocznikowi nierówny), warunków lokalowych, rozmaitych niedoskonałości sprzętu nagłaśniającego i oświetlenia. I tego, że — przeciwnie — trafiają się profesjonalne sale, akustycy i oświetleniowcy. Ten sam scenariusz będzie więc realizowany w zupełnie różnych warunkach. Jedni wystawiają sztuki na kilkunastu metrach kwadratowych sali lekcyjnej lub przedszkolnej, a inni — na ogromnych teatralnych scenach. Żadne rozwiązanie nie będzie więc jednakowo dobre dla wszystkich. Stąd bardzo skromne sugestie scenograficzne, choreograficzne i oświetleniowe. Sami musicie odnaleźć się w warunkach, którymi dysponujecie.


Poniższy scenariusz może posłużyć do przygotowania przedstawienia adwentowego lub jako wstęp do przedstawienia jasełkowego dla tych, którzy lubią realizować sztuki z rozmachem, a także dysponują odpowiednim zapleczem scenicznym i ludzkim. Dla mnie jest bardzo ważne, aby „Zwiastowania” zaistniały na scenie, bo są one integralną częścią przyjścia Pana i preludium do późniejszych wydarzeń. Akt I nie wymaga szczególnej oprawy scenograficznej, lecz tylko bogatego zastosowania światła. Zdaję sobie jednak sprawę z problemów związanych z oświetleniem, musicie zatem sami poszukiwać rozwiązań adekwatnych do treści.

AKT I
Zachariasz


Występują: ŁUKASZ (narrator), ARCHANIOŁ GABRYŚ, ZACHARIASZ, ELA

Nr 1 na CD. Gong

ŁUKASZ
Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz. Miał on żonę, a na imię jej było Ela. Mieszkali w Ain Karem, miasteczku położonym niedaleko od Jerozolimy. Oboje kochali Boga i żyli według Jego przykazań. Mieli jeden wielki problem. Nie mogli się doczekać dziecka, a oboje byli w podeszłym wieku.


Na scenę wchodzi ZACHARIASZ i składa ofiarę kadzenia.
Należy przygotować kadzielnicę, rekwizyt w kształcie misy lub niskiej donicy ogrodowej, w której umieścić można małe naczynie, odporne na wysoką temperaturę. Waszą wyobraźnię może rozjaśnić rysunek na portalu Opoka. W tym celu należy w wyszukiwarce wpisać hasło „Zachariasz”, a gdy otworzą się linki do stron, to ponad nimi, na górnym pasku, kliknijcie na zakładkę „GRAFIKA”.
ZACHARIASZ może stać przy odpowiednio przygotowanym stole, na którym ustawicie kadzielnicę z rozżarzonym węglem. Dosypując odrobinę kadzidła, które znajdziecie w każdej parafii, uzyskacie pożądany efekt.
UWAGA! Nie używajcie kadzielnicy współczesnej, którą znacie z kościoła. Ołtarz kadzenia może być namalowany na dużym arkuszu papieru lub wykonany z drewna bądź z tektury. Dobrym rozwiązaniem jest też pusta, zaciemniona scena, pozbawiona elementów scenografii, jedynie z zastosowaniem światła, w połączeniu z którym dym kadzidła stworzy nastrój modlitwy ofiarnej.

ŁUKASZ
W któryś dzień Zachariaszowi przypadła służba kapłańska przed Bogiem. Wszedł do przybytku Pańskiego, aby złożyć ofiarę kadzenia, a cały lud modlił się na zewnątrz. Nagle pojawił się ARCHANIOŁ GABRYŚ

Nr 2 na CD. Pojawienie się Gabrysia
ZACHARIASZ jest przerażony jego widokiem. Pada na kolana.

GABRYŚ
Nie bój się, Zachariaszu. Twoja prośba została wysłuchana.
Żona urodzi ci dziecko. Będziesz miał synka Jana.
ZACHARIASZ
W podeszłym wieku? Myślę, że się spóźniłeś,
aniołku! Może nas jednak z kimś pomyliłeś?
GABRYŚ
Człowieku! Co z twoją wiarą?
ZACHARIASZ
Już jestem stary. Żonę mam starą…
GABRYŚ
W podeszłym wieku — chciałeś powiedzieć.
Słuchaj człowieku, musisz to wiedzieć,
Język twój drętwy, nic już nie powie.
Pan ci odebrał łaskę i mowę.
Zostaniesz niemy, aż się to stanie
Boś nie jest godzien.
ZACHARIASZ (usiłuje odpowiedzieć, ale wydaje jedynie rozpaczliwe jęki i bełkot)
Aiee…
GABRYŚ odchodzi.


Nr 3 na CD. „Smutek Zachariasza”


ZACHARIASZ, szlochając i trzymając się za głowę, opuszcza przybytek Pana. Idzie w stronę publiczności i zmierza ku wyjściu. Muzyka ilustracyjna kończy akt I i wprowadza do aktu II.

AKT II
Marysia

SCENA I
Zwiastowanie Marysi

Występują: ŁUKASZ (narrator), GABRYŚ, MARYSIA

ŁUKASZ
Zachariasz powrócił do domu, szlochając (chwila ciszy). Gdy jego żona Ela była w szóstym miesiącu ciąży, Bóg znów posłał Archanioła Gabrysia, tym razem do miasta Nazaret, do Marysi, dziewczyny poślubionej mężczyźnie imieniem Józio z rodu Dawida.

Nr 4 na CD. Pojawienie się GABRYSIA

Na scenę wchodzi MARYSIA. Na głowie niesie dzban. Po chwili stawia go, ociera pot z czoła, nabiera z dzbana wody do glinianego kubka, siada i pije. Muzyka milknie. Przed MARYSIĄ staje GABRYŚ.

GABRYŚ (uśmiechając się życzliwie)
Marysiu, bądź pozdrowiona,
Pan z Tobą, jesteś błogosławiona.

MARYSIA, zmieszana, patrzy z niedowierzaniem. Wycofuje się. Po chwili przyklęka. Ważne, aby to zmieszanie, strach i zdumienie potrafiła wyrazić na twarzy. Mówi sama do siebie:

Co mogą znaczyć te dziwne słowa?
Co mam powiedzieć? Jak się zachować?

W tym czasie GABRYŚ trwa z rękami rozłożonymi szeroko, jakby na powitanie. Daje MARYSI czas, aby się oswoiła z sytuacją. Po chwili robi krok w jej stronę.

GABRYŚ
Ojej! Strach masz w oczętach…
Nie bój się, nie bój, Panienko Święta!
Pan mnie tu posłał, znalazłaś bowiem łaskę u Niego.
On pragnie, Marysiu, byś urodziła Syna Bożego.
MARYSIA
Jak się to stanie? Ja jestem tutaj, a Bóg jest w niebie.

Nr 5 na CD. „Oto ja”

Oto ja
W czasie trwania wstępu muzycznego do piosenki mówiony monolog GABRYSIA.

GABRYŚ
Duch Święty dzisiaj zstąpi na Ciebie.
Bóg wszystko może, a tyś jest godna.
Weźmy na przykład Elę, była niepłodna,
A jest już w szóstym miesiącu ciąży.
W najbliższym czasie do niej podążysz.
Kłania się MARYSI, która śpiewa:

1. Oto ja
Służebnica Pańska
Niech mi się stanie
Według słowa Twego
Oto ja
Służebnica Pańska
Jemu chcę służyć
Należeć do Niego.

Na scenę wchodzi chór ANIOŁÓW i śpiewa drugą zwrotkę:

2. Oto Ty
Służebnico Pańska
Świątynio Boga
Spośród nas wybrana
Oto Ty
Powijesz Mesjasza
Bóg Cię wywyższył
Błogosławmy Pana.
Wznosząc ręce ku niebu:
Błogosławmy Pana!
Błogosławmy Pana!
Błogosławmy Pana!
Błogosławmy Go!
Kurtyna w dół.


 

Pliki do pobrania:
Odtwarzacz:
  • Fragment scenariuszy
  • Tak! Wierze! - zwiastun muzyczny

Dane techniczne

Autor Adam Szafraniec
ISBN 978-83-63810-04-7
Liczba stron 48
Oprawa Miękka
Płyta CD 1 szt.
Liczba utworów 1
Wersje instrumentalne Tak

Koszty dostawy Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności

Kraj wysyłki:

Produkty powiązane

Opinie o produkcie (4)

12 lipca 2013

Serdecznie dziękuję, pozdrawiam i cieszę się, że trafiłam do Państwa. Dziękuję za tak dopracowane scenariusze. Niech Pan błogosławi i wspiera tę piękną Państwa pracę…naprawdę to wielkie dzieło Szczęść Boże!

7 sierpnia 2013

Witam serdecznie! Jestem niezwykle szczęśliwa, że udało mi się trafić na Waszą stronę internetową. Wasze scenariusze, utwory są dla mnie źródłem wielkiej inspiracji do działań. Właśnie jestem w trakcie przygotowania jasełek. Jasełka przygotowuję z dziećmi 4 letnimi. Dzieci bardzo szybko uczą się piosenek, z łatwością wchodzą w przypisane im role. I chociaż to dopiero pierwsze próby, osoby, które przypadkiem zajrzą do nas na salę czują dreszczyk emocji... Monika Szyc z Milicza

24 września 2018

Panie Adamie mam niesamowity problem, wystawiłam już wszystkie scenariusze jasełek, które były dla przedszkolaków tzn. "Tak to on jest królem", "Ach co za noc", "Światłość w ciemności","Broda Heroda", "Łezka humoreska", Dzieciąteczko Maleńkie". Wszystkie te przedstawienia były cudowne, wzruszające, pełne przepięknych pastorałek. Wystawiałam je wraz z dziećmi podczas pasterki w kościele, były to niezapomniane chwile. Pomimo, że bardzo często zaglądam na tę stronę niestety nie ma nowych jasełek. Proszę o pomoc, ja sobie nie wyobrażam jasełek bez pana scenariuszy.....

24 września 2018

Gratuluję! I dziękuję, że pracuje Pani na mojej twórczości. Szkoda, że nie mogę osobiście uczestniczyć. Pani Elżbieto, staram się raz na dwa lata wydawać nowy scenariusz jasełek. Na kolejny już mam pomysł, mam nadzieję, że będzie za rok. Gdybym pisał częściej to wypaliłbym się szybciutko, zostałby tylko popiół :) Pozdrawiam serdecznie

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl