Kielich Goryczy (WERSJA CYFROWA) - Misterium Męki Pańskiej wraz z drogą krzyżową

„Kielich goryczy” to scenariusz misterium męki pańskiej do zrealizowania z uczniami. Został on napisany w dwóch wariantach – dla uczniów klas I–IV szkół podstawowych oraz dla uczniów starszych klas szkoły podstawowej, szkół gimnazjalnych i średnich. Może to być przedsięwzięcie sceniczne z dużym rozmachem  - pełny skład aktorski to około 40 osób plus chór z wokalistami, ale także w skromniejszych warunkach osobowych.

Fabuła oparta jest ściśle na ewangelicznym przekazie i skupia się na przekazaniu emocji Jezusa z ogrodu oliwnego i drogi krzyżowej, której projekcja pojawia się przed oczami Zbawiciela w trakcie modlitwy w Getsemani. Oprócz spotkań dobrze znanych z drogi krzyżowej, w scenariuszu znalazły się momenty konfrontacji cierpiącego Boga-Człowieka z szatanem i samotnością.

Pojawiają się  także osoby, którym okazał miłość – Maria Magdalena, Nikodem, córka Jaira. Wszystkie spotkania na drodze krzyżowej są niezwykłe… Ich głęboki, refleksyjny nastrój pogłębiają piosenki stworzone specjalnie do tego scenariusza i uzupełniające jego treść. Przygotowane na jego podstawie przedstawienie doskonale wpisuje się w nastrój Wielkiego Postu, pomagając aktorom i widzom głębiej przeżyć ten szczególny czas.

Książka zawiera scenariusz w dwóch wersjach:

• dla uczniów klas I-IV
• dla uczniów starszych, młodzieży oraz osób dorosłych

UWAGA! Ta publikacja jest też dostępna na płycie cd. Szukaj TUTAJ

Scenariusz przedstawienia wielkopostnego posiada oryginalną oprawę muzyczną. Tym razem dołączamy dwie płyty CD:

• CD 1- nowe utwory w wersji instrumentalnej i z wokalem, muzyka ilustracyjna, efekty dźwiękowe do przedstawienia, plakat w formacie A3 i A4, a także tekst scenariusza do wydrukowania.
• CD 2- tekst rozważań i Drogi Krzyżowej czytany przez lektora, połączony z utworami z pierwszej płyty. Całość stanowi słuchowisko, przydatne do nauki dla aktorów.

Fragment scenariusza dla dzieci starszych

AKT I
Trwoga i samotność w Getsemani

Występują: LEKTOR, JEZUS, PIOTR, JAKUB, JAN, KUSICIEL, ANIOŁ, WOKALISTA, CHÓR, UCZNIOWIE (ośmiu UCZNIÓW — role epizodyczne)

LEKTOR
Jezus był równocześnie Bogiem i człowiekiem, ale te dwie natury w nim się nie mieszały. Nie mogło być tak, że w trudnym dla siebie czasie przełączał naturę ludzką na boską, stwarzając tylko pozory cierpienia. Jak każdy inny człowiek w takiej sytuacji z pewnością odczuwał ogromny lęk, zmęczenie oraz ból — psychiczny i fizyczny. Strach paraliżował Go, samotność przygnębiała. Nie mógł jednak wyłączyć natury boskiej, a zatem jako Bóg dobrze wiedział, modląc się w Ogrójcu, co Go czeka przez najbliższe kilkadziesiąt godzin. Wychylał ów symboliczny kielich goryczy, podany mu przez Ojca, mając przed oczyma wizję własnej męki.

Na scenę wchodzi JEZUS w towarzystwie jedenastu UCZNIÓW1. Jeżeli przedstawienie jest realizowane w kościele, to powinni iść przez cały kościół, rozmawiając bez użycia (jeśli to możliwe) mikrofonów, w stronę ołtarza lub miejsca, w którym rozgrywa się I akt.

Nr 1 na CD. Szum strumienia. Przejście przez Cedron

JEZUS
Wy wszyscy zwątpicie we mnie tej nocy. Bo jest napisane: uderzę pasterza, a rozproszą się owce.

PIOTR
Panie! Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię

JEZUS (zatrzymując się)
Zaprawdę, powiadam ci: jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się mnie zaprzesz.

PIOTR
Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie.

UCZNIOWIE
Nie wyprzemy się Ciebie!

JEZUS (zwracając się do UCZNIÓW)
Usiądźcie tu, ja tymczasem odejdę i będę się modlił. Piotrze, Janie i ty, Jakubie, pójdźcie ze mną.

UCZNIOWIE niewymienieni przez Jezusa zasiadają pośród ludzi na widowni, by stworzyć wrażenie, że wspólnota jest obecna w Getsemani. Wymienieni odchodzą z JEZUSEM. Zajmują miejsce na pierwsze planie. Jezus schodzi na drugi plan, mimo iż gra główną rolę.

JEZUS (z ogromnym bólem i smutkiem chowa twarz w dłoniach)
Boję się, bracia, tak bardzo się boję!

JAKUB
Panie, czego się lękasz? Czy coś Ci grozi?

PIOTR
Mistrzu, czy wiesz coś, czego my nie wiemy?

JEZUS
Lepiej, żebyście nie wiedzieli tego, co ja wiem. Smutna jest moja dusza aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie ze mną!

JAN
Tak, Mistrzu, będziemy czuwali, modląc się.

JEZUS odchodzi, a UCZNIOWIE rozmawiają ze sobą.

PIOTR
Jeszcze Go nie widziałem w takim stanie.

JAKUB
Nic nie rozumiem, lecz przeczuwam coś złego.

JAN
Lękam się.

Przygnębieni UCZNIOWIE siadają i pogrążają się w modlitwie. Tymczasem JEZUS odchodzi na trzeci plan i pada na twarz.

JEZUS (z bólem)
Adonai, Adonai!

Nr 2 na CD. Ilustracja muzyczna

Na tle muzyki słychać pojedyncze słowa JEZUSA, szeptane i wypowiadane głośno, dramatycznie, rozpaczliwie.

JEZUS
Adonai! Adonai! Adonai! Adonai! Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Nie moja jednak, a Twoja wola niech się stanie.

Nr 3 na CD. Piosenka „Adonai, Adonai” (refren śpiewa JEZUS)

Fragment scenariusza dla dzieci młodszych

Od autora
Osobom pracującym z dziećmi w wieku 6–10 lat proponuję zrealizowanie przedstawienia według poniższego scenariusza. Powinien on być zrozumiały dla dzieci, a w razie niejasności liczę na pomoc dorosłych opiekunów. Pełny skład aktorski to około 40 osób (w zależności od liczby ŻOŁNIERZY w Ogrójcu), a także CHÓR oraz wokaliści. Można ten scenariusz zrealizować z mniejszym rozmachem, w składzie kilkunastoosobowym. Przykładowo: zamiast zaczynać przedstawienie od przeprawy przez Cedron można od razu przejść do rozmowy JEZUSA z JAKUBEM, PIOTREM i JANEM w Ogrójcu. W ten sposób zmniejszymy skład aktorski o ośmiu UCZNIÓW, których udział w podstawowym scenariuszu ogranicza się zaledwie do samej obecności w Getsemani. Ponadto role aktorów przypisanych poszczególnym stacjom może przejąć LEKTOR, czyli jedna osoba odczytująca rozważania. W III akcie scenę pojmania JEZUSA można zrealizować w mniej licznym składzie, czyli na przykład z udziałem jedynie dwóch ŻOŁNIERZY. Pieśni może wykonywać jeden WOKALISTA oraz kilkuosobowy CHÓR. W razie potrzeby utwory można odtworzyć z płyty ze ścieżką dźwiękową i w ten sposób zrezygnować z CHÓRU i wokalistów, choć mam cichą nadzieję, że nie skorzystacie z tej opcji. Dzieci uwielbiają śpiewać. Jeżeli idzie o kostiumy, to oczywiście wprowadzicie je w miarę Waszych możliwości. Życzę Wam, abyście mogli zastosować stroje kompletne; w wersji „oszczędnościowej” można się bez nich obejść i tylko JEZUS, trzej UCZNIOWIE, KUSICIEL i dwaj ŻOŁNIERZE będą przebrani. Dodatkowe porady i inspiracje znajdziecie na moim blogu tematycznym dedykowanym osobom pracującym z dziećmi (www.adamszafraniec.wordpress.com).
UWAGA! Scenariusz oparty jest wyłącznie na przekazie biblijnym. Wykorzystałem relacje wszystkich ewangelistów. Niektóre strofy są wiernymi cytatami z Pisma Świętego.

AKT I
Trwoga i samotność w Getsemani

Występują: NARRATOR, JEZUS, STACJE I–XIV, ANIOŁ, KUSICIEL, PIOTR, JAKUB, JAN, JUDASZ, APOSTOŁOWIE i OSOBA DOROSŁA

Wstęp powinien być dostosowany do grupy wiekowej, do której jest adresowane przedstawienie, i powinna go wygłosić OSOBA DOROSŁA (np. katecheta). Poniżej proponuję wstęp dla publiczności starszej. Dzieci realizujące scenariusz na etapie prób powinny zrozumieć treść przedstawienia. Mam nadzieję, że wpisuje się ono w katechezę i zainteresuje zarówno dorosłych, jak i dzieci.

NARRATOR/OSOBA DOROSŁA
Jezus był człowiekiem i Bogiem równocześnie, ale te dwie natury w nim się nie mieszały. Nie mogło być tak, że w trudnym dla siebie czasie przełączał naturę ludzką na boską, stwarzając tylko pozory cierpienia. Jak każdy człowiek w takiej sytuacji z pewnością odczuwał ogromny lęk, zmęczenie oraz ból — psychiczny i fizyczny. Strach paraliżował Go, samotność przygnębiała. Nie mógł jednak wyłączyć natury boskiej, a zatem jako Bóg dokładnie wiedział, modląc się w Ogrójcu, co Go czeka przez najbliższe kilkadziesiąt godzin. Wychylał ów symboliczny kielich goryczy, podany mu przez Ojca, mając przed oczyma wizję własnej męki.

Na scenę wchodzi JEZUS w towarzystwie jedenastu UCZNIÓW2. Jeżeli przedstawienie jest realizowane w kościele, to powinni iść przez cały kościół w stronę ołtarza lub miejsca, w którym jest zaplanowane wystawienie aktu I. Niech raczej (o ile to możliwe) rozmawiają bez użycia mikrofonów, a więc wypowiadają swoje kwestie głośno.

Nr 1 na CD. Szum strumienia

JEZUS
Uczniowie, wy wszyscy zwątpicie we mnie tej nocy.

PIOTR
Panie! Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja, Piotr, nigdy nie zwątpię.

JEZUS (zatrzymując się)
Piotrze, jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, ty trzy razy się mnie zaprzesz.

UCZNIOWIE
Nie wyprzemy się Ciebie!

JEZUS (zwracając się do UCZNIÓW)
Usiądźcie tu, ja tymczasem odejdę i będę się modlił. Piotrze, Janie i ty, Jakubie, pójdźcie ze mną.

UCZNIOWIE niewymienieni przez Jezusa zasiadają pośród ludzi na widowni, by stworzyć wrażenie, że wspólnota jest obecna w Getsemani. Wymienieni odchodzą z JEZUSEM. Zajmują miejsce na pierwsze planie. JEZUS schodzi na drugi plan, mimo iż gra główną rolę.

JEZUS (z ogromnym bólem i smutkiem chowa twarz w dłoniach)
Boję się, bracia, tak bardzo się boję!

JAKUB
Panie, czego się lękasz? Czy coś Ci grozi?

PIOTR
Mistrzu, czy wiesz coś, czego my nie wiemy?

JEZUS
Lepiej, żebyście nie wiedzieli tego, co ja wiem. Smutna jest moja dusza aż do śmierci. Zostańcie tu i czuwajcie ze mną!

JAN
Tak, Mistrzu, będziemy czuwali, modląc się.

JEZUS odchodzi. UCZNIOWIE klękają lub siadają, zatopieni w modlitwie. Tymczasem JEZUS odchodzi na II plan i rzuca się na twarz.

JEZUS (z bólem)
Adonai, Adonai!

Nr 2 na CD. Ilustracja muzyczna. Na tle tej muzyki pojedyncze słowa szeptane i wypowiadane głośno, dramatycznie i rozpaczliwie.

JEZUS
Adonai! Adonai! Adonai! Adonai! Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech mnie ominie ten kielich goryczy! Nie moja wola, lecz Twoja niechaj się stanie.

Nr 3 na CD. Piosenka „ Adonai, Adonai” (refren śpiewa JEZUS)