Lolek z ciszy niepokalanej - WERSJA CYFROWA scenariusza dedykowanego JPII
Cena regularna:
towar niedostępny

Opis
„Lolek z ciszy niepokalanej” to scenariusz dotyczący dzieciństwa papieża Jana Pawła II do zrealizowania z uczniami szkół podstawowych i gimnazjalnych. Reporterska relacja przenosi nas w czasy narodzin, chrztu i codziennego życia Karola Wojtyły w przedwojennych Wadowicach. Najmłodsze lata życia Karola Wojtyły naznaczyła śmierć mamy, co w tekście zostało przedstawione w formie wzruszającej pantomimy. Fabuła przenosi nas także do innych wydarzeń oraz sakramentów, które odcisnęły piętno na duchowości przyszłego papieża. Treść sztuki doskonale pokazuje że Bóg, za sprawą rodziców, przenikał każdą chwilę życia Wojtyłów. Dopełnieniem tekstu mówionego i poszczególnych scen są świetne piosenki napisane i skomponowane specjalnie do tej historii. Zapraszamy do zagłębienia się wraz z uczniami w szczególną duchowość domu rodzinnego, w którym dojrzało powołanie wielkiego papieża – Polaka. Warto wrócić do czasów, ludzi, miejsc i zdarzeń, którym dane było bezpośrednio zetknąć się z dzieciństwem Karola Wojtyły. Warto w tę podróż z naszym scenariuszem zabrać uczniów – młode pokolenie szczególnie umiłowane przez Jana Pawła II.
UWAGA! Dostępna jest wersja fizyczna publikacji, czyli książka z płytą cd. Szukaj tutaj: KSIĄŻKA Z PŁYTĄ CD
Fragment scenariusza:
Dziwnym zrządzeniem losu przed dziesięcioma laty, jeszcze za życia Jana Pawła II, napisałem na zamówienie stowarzyszenia Klanza i wydawnictwa M teksty piosenek: „Kropelka” „Chwała Ojcu” „A Pon Bócek...” „Burza” i „Niebieski gołąbek”. Wraz z Arturem Kaszowskim skomponowaliśmy muzykę, Artur przygotował wyjściowe aranżacje i... rozczarowanie, wydawnictwa nie zrealizowały swoich planów, nie wydały książek, do których miała być dołączona płyta CD z piosenkami. Kompozycje popadły więc w stan hibernacji. Leżały sobie cichutko, czekając na swój czas. Wprawdzie co kilka lat wracałem do nich, ale nie nadawałem im ostatecznego kształtu. I oto na przełomie roku 2010 i 2011 rozeszła się radosna wiadomość o wyniesieniu na ołtarze Jana Pawła II. Dosyć szybko postanowiłem uczcić to wydarzenie stosownym tekstem. Usiłowałem coś napisać, ale to, co powstawało, nie zachwycało mnie. I nagle wpadł mi do głowy pomysł na scenariusz o dzieciństwie Karola Wojtyły. Nie jakiś banalny, akademijny (mam oczywiście na myśli akademię okolicznościową), ale taki głębszy, natchniony, sakramentalny. Grzebię w biografii Wojtyłów, rozmawiam z ludźmi z Wadowic, sięgam do wspomnień kolegów i koleżanek „z podwórka” Karola Wojtyły i piszę scenariusz. Jak zwykle, próbuję sobie wyobrazić, gdzie będzie realizowany, przez kogo, w jakich warunkach scenicznych. Usiłuję trzymać na wodzy moją fantazję, bo wiem, że wielu z Was ma ograniczone możliwości lokalowe i ludzkie, a także finansowe. W poniższym scenariuszu uwzględniłem Wasze warunki, tak byście mogli zrealizować go w różnych wariantach. Dla ambitnych i posiadających większe możliwości – całość, dla ambitnych bez możliwości – akademia z elementami teatru muzycznego. W poniższym tekście wybrałem cztery fragmenty, które mogą posłużyć do przygotowania akademii. Oznaczyłem je (przykładowo) tak:
Akademia okolicznościowa
SCENKA I
Tekst scenki
Akademia okolicznościowa
KONIEC SCENKI I
Scenariusz przedstawienia dla uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. Można go zrealizować w całości bądź wykorzystać we fragmentach scenariusz do akademii okolicz-nościowej wraz z muzyką ze ścieżki dźwiękowej.
Występują:
KAROL SENIOR, EMILIA, LOLEK, EDMUND, ŻYD CHAIM BAŁAMUTH, Geneaolog EMIL (równie dobrze może to być rola żeńska, wówczas zmieniamy imię na kobiece), REPORTERKA, KAMERZYSTA (rola męska lub żeńska, niema), AKUSZERKA (rola epizodyczna), KSIĄDZ FRANCISZEK, MATKA CHRZESTNA I OJCIEC CHRZESTNY (obie role epizodyczne), GRUSZCZYŃSKA (rola epizodyczna), PIĘKNA PANI (rola niema), ANIOŁOWIE (role nieme), WOKALISTKA, CHÓR, ponadto GŁOS PAPIEŻA JANA PAWŁA II (jego słowa może odczytywać lektor).
Główne role: KAROL SENIOR, LOLEK, ŻYD CHAIM BAŁAMUTH, EMIL, EMILIA, KSIĄDZ.
Pozostałe role epizodyczne.
Cała sztuka może być zrealizowana w formie „teatru czarnego”.
Trzy możliwe rozwiązania scenograficzne:
Scenografię tworzymy z białych elementów (kamienic), czerpiąc inspirację ze zdjęć ulicy, przy której stoi dom zamieszkiwany niegdyś przez rodzinę Wojtyłów, a więc białe kamienice umocowane na czarnym tle, oświetlone światłem ultrafioletowym. Aktorzy operujący motywami scenograficznymi ubrani na czarno.
Scenografia: wycięty z kartonu zarys kamienic, które za pomocą światła białego utworzą scenografię z cieni. Tło jasne. Elementy i światło wydobywają się zza tła. Przykład takiego rozwiązania można zobaczyć pod adresem internetowym: http://blizejprzedszkola.pl/wydarzenie-5309,teatrzyk-cieni (Przykład dotyczy innej sztuki, ale ilustruje moją propozycję).
Scenografię tworzy jednolite tło z wyciętymi z papieru elementami zabudowy.
Poniższa scena rozgrywa się na ulicy, przed kamienicą. Wśród elementów scenografii może znaleźć się zegar, który widoczny był z okna mieszkania Wojtyłów, i napis: „Czas ucieka, wieczność czeka”.
Na scenę wchodzi KAROL SENIOR, najlepiej ubrany w mundur. Przechadza się, podekscytowany. Przystaje i modli się, zatapia się w modlitwie. Po chwili na scenę energicznym krokiem wchodzi ŻYD CHAIM BAŁAMUTH.
ŻYD CHAIM BAŁAMUTH
Skąd pan whraca, panie Wojtyła?
KAROL SENIOR
Wracam z kościoła. Modliłem się o szczęśliwy poród, który trwa już kilka godzin. Żona jest tak bardzo umęczona...
ŻYD CHAIM BAŁAMUTH
No, panie Kahrol, będziesz szczęśliwa ojciec. To ciekawa histohria, w moja kamienica rodzi się już jedenasta dziecko. Będzie chłopiec. Kupi pan u Żyda Chaima rhowehr za sto zloty na sto lat. Syn nie będzie pokhraka. Spohrt to zdhrowia.
KAROL SENIOR
Panie Bałamuth, skąd pan wie, co nam się urodzi?
ŻYD CHAIM BAŁAMUTH
Moja żona ma oko. Ona widzieć to po pana żona. To jest jeden rzecz. Drugi rzecz to moja przeczucia.
KAROL SENIOR
Och! Panie Bałamuth, ja tylko się modlę, żeby moja żona, pan wie, że ona ma wątłe zdrowie, przeżyła poród, no i żeby dziecko było zdrowe... A to, czy się urodzi chłopiec, czy dziewczynka jest mi obojętne. Będę ich kochał tak samo.
ŻYD CHAIM BAŁAMUTH
Nie martw się, pan Kahrol, wszystko dobrze. Jak żona urodzi syn, to pan stawia Żydowi ciastko od Hagenhubera, a jak cóhrka, to Żyd stawia panu paczka opłatków od Niewidowskiego.
KAROL SENIOR
Zgoda. Edmund, nasz syn zajada się nimi. Trzeba przyznać, że fabryka Niewidowskiego2 staje się wizytówką Wadowic.
ŻYD CHAIM BAŁAMUTH
Jak będzie syn, to Chaim już się postahra, żeby miał on dużo oleja w głowa. Zostawiam już pana, panie Kahrol. Jak się urodzi dziecko, to pochwal się pan Żydowi.
KAROL SENIOR
Panie Bałamuth, dziękuję panu za życzliwość.
Żyd, odchodząc, przyjaźnie wyciąga rękę. Ojciec przechadza się tam i z powrotem, oczekując niecierpliwie narodzin dziecka, aż wreszcie zatapia się w modlitwie, co obrazują złożone dłonie i wzrok utkwiony w niebie.
Nr 1 na CD. Muzyka ilustracyjna.
Pojawia się muzyka i modlitwa ojca oczekującego narodzin dziecka.
KAROL SENIOR
Boże, Tobie powierzam tę chwilę. Ty wiesz, jak bardzo pragnę tego dziecka. Matko Najświętsza, pochyl się nad Emilią, chroń ją i chroń to dziecko, które się ma urodzić.
Po chwili na scenę wbiega AKUSZERKA i radośnie obwieszcza:
Gratulacje! Ma pan dorodnego i zdrowego synka! Pani Emilia prosi pana.
KAROL SENIOR
Boże, dziękuję Ci!
Podchodzi do AKUSZERKI i ściska ją.
KAROL SENIOR
Niechże panią ucałuję. Dziękuję za wszystko, co pani dla nas zrobiła.
Rozmawiając, opuszczają scenę. Pogłaśniamy muzykę, która ilustruje podniosłość tej chwili – narodziny przyszłego papieża. Po kilkunastu sekundach ściszamy muzykę. W dalszej części tworzy ona tło następnej sceny.
Poniższą scenę trzeba umiejscowić w innym zakątku sceny lub sali (albo kościoła). Powinna ona odwrócić uwagę publiczności od zmiany scenografii. Przenosimy się we współczesność. Pojawiają się: REPORTERKA z KAMERZYSTĄ oraz GENEALOG EMIL. Mikrofon reporterki może mieć jakieś logo, na wzór np. TVP1 czy TVN. Przedstawiciele telewizji robią wywiad z EMILEM. Wchodzą, rozmawiając. KAMERZYSTA idzie tyłem i ciągle filmuje. REPORTERKA, posługując się mikrofonem, prowadzi z EMILEM dysputę o rodzinie Wojtyłów. Byłoby ciekawie, gdyby ta scena rozgrywała się pośród publiczności, czyli poza lub przed sceną. Grupa może wchodzić na salę, do kościoła czy w inne miejsce tylnym wejściem, lecz nie na scenę, na której odbywa się przedstawienie. EMIL niesie dość duże, wykonane z kartonu uproszczone drzewo genealogiczne i przedstawia reporterom pochodzenie rodu Wojtyłów. Strój aktorów według Waszego pomysłu. Załóżmy, że ta scena rozgrywa się już w XXI wieku.
(REPORTERKA trzyma mikrofon przy jego ustach)
Najmłodszy z rodu Wojtyłów przyszedł na świat w Wadowicach 18 maja 1920 roku. Był trzecim dzieckiem Emilii z Kaczorowskich i Karola Wojtyły.
REPORTERKA
Panie Emilu, skąd wywodzi się rodzina Wojtyłów?
EMIL omawia pochodzenie rodu, posługując się drzewem genealogicznym. Wykonajcie go zgodnie z poniższymi danymi Emila. Jeśli jednak będziecie chcieli omówić dokładniej
genealogię (z datami narodzin, śmierci, małżeństwami członków rodziny itd.), to potrzebne informacje uzyskacie np. pod adresem internetowym http://www.genpol.com/module-subjects-viewpage-pageid-119.html
EMIL
Pierwsze wzmianki o rodzinie Wojtyłów można znaleźć w Czańcu, uroczej wiosce leżącej nad Sołą, a wpisanej w krajobraz Beskidu Andrychowskiego. Tutaj urodził się Bartłomiej Wojtyła, prapradziadek papieża Jana Pawła II, oraz jego dziadek, Franciszek. Ojciec Jana Pawła II, Karol Wojtyła, urodził się w Lipniku; obecnie jest to dzielnica Bielska-Białej. Karol ożenił się z Emilią Kaczorowską.
Koniec prezentacji genealogii Wojtyłów. Jeszcze krótka wzmianka o Emilii Kaczorowskiej.
REPORTERKA
Czy wiadomo coś o pochodzeniu matki papieża, Emilii?
EMIL
Emilia urodziła się w Białej, obecnie jest to część Bielska-Białej. Pierwsze wzmianki o rodzinie Kaczorowskich pochodzą z Zamojszczyzny, a ściślej – z Michałowa koło Szczebrzeszyna. Tam urodził się ojciec Emilii, Feliks, który ostatecznie osiedlił się ze swoją rodziną na Podbeskidziu, w prawobrzeżnej części Bielska-Białej, czyli w Białej.
REPORTERKA
Czym zajmowali się rodzice Jana Pawła II?
EMIL
Karol Wojtyła senior był urzędnikiem administracji wojskowej w randze porucznika. Matka ukończyła Szkołę Sióstr Miłości Bożej przy ulicy Pędzichów w Krakowie. Zajmowała się wychowaniem dzieci i domem. Rodzina Wojtyłów wynajmowała dwupokojowe mieszkanie od Chaima Bałamutha. Rodzina Bałamuth to wadowiccy Żydzi, właściciele sklepu. Niemal wszyscy zginęli w czasie drugiej wojny światowej. Kamienica stała w sercu Wadowic, tuż obok kościoła pod wezwaniem Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Jan Paweł II podczas siódmej pielgrzymki do ojczyzny w roku 1999 i spotkania z mieszkańcami Wadowic wspominał:
Można z łatwością znaleźć w Internecie film lub sam dźwięk ze spotkania Jana Pawła II z wadowiczanami w 1999 roku, podczas którego papież wypowiedział poniższe słowa, i odtworzyć je za pomocą rzutnika i ekranu.
Nr 2 na CD. GŁOS PAPIEŻA JANA PAWŁA II.
Tu w tym mieście Wadowicach wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły i teatr się zaczął. Z synowskim oddaniem całuję próg domu rodzinnego, wyrażając wdzięczność Opatrzności Bożej za dar życia przekazany mi przez moich rodziców...
Po tych słowach REPORTERKA i EMIL zajmują miejsca wyznaczone przez reżysera.
Akcja przenosi się na scenę, gdzie tymczasem dokonano zmiany scenografii, i ilustruje wydarzenia z roku 1920. Tym razem scenografia przedstawia jakiś element wnętrza kościoła, np. chrzcielnicę (najlepiej z bazyliki wadowickiej). Na scenę powraca KAROL SENIOR, trzymając na rękach zawiniątko, a w nim dopiero co narodzonego syna.
KAROL SENIOR (patrząc z zachwytem na noworodka)
Mój kochany syneczku, jaki jesteś piękny!
Spogląda na ołtarz i tabernakulum.
Boże, spójrz, to mój drugi syn!
Zwraca się do syna.
Synku, to nasz kościół. Dom boży.
Znów zwraca się do Boga.
Nr 3 na CD. „Chwała Ojcu” (0–58 s.).
KAROL SENIOR modli się radośnie fragmentem Psalmu 34 (bez mikrofonu). Zaczyna po 5. sekundzie utworu „Chwała Ojcu”.
Uwielbiajcie ze mną Pana,
Imię Jego wspólnie wywyższajmy!
Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał
I uwolnił od wszelkiej trwogi.
Refren (CHÓR):
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu!
CHÓR śpiewa. KAROL SENIOR schodzi ze sceny, a po chwili powraca w orszaku chrzcielnym.
Odtwarzacz:
-
Lolek z ciszy niepokalanej - zwiastun muzyczny
Dane techniczne
Autor | Adam Szafraniec |
Liczba stron | 50 |
Oprawa | Miękka |
Płyta CD | 1 szt. |
Liczba utworów | 6 |
Wersje instrumentalne | Tak |